Jovan Paču

Jovan Paču (Aleksandrovo kraj Subotice, 17. ožujka 1847. – Zagreb, 30. listopada 1902.), srpski skladatelj i pijanist

Još za školovanja u Subotici istakao se kao nadaren pijanist, pa je već 1863. godine svirao na javnom koncertu. Paralelno sa studijem medicine u Pragu (koju je studirao i u Pešti) učio privatno kod Bedřicha Smetane.

Godine 1866. nastupio je na Omladinskoj skupštini u Novom Sadu i od tada, uz liječnički poziv, redovito koncentrirao. Svirao je u Beču, Budimpešti, Kijevu (prvi srpski pijanist u carskoj Rusiji), Beogradu, Osijeku, Kikindi, Pančevu, Vršcu i mnogim mjestima Srbije i Vojvodine. Uz neizbježan salonski virtuozitet isticao se briljantnom tehnikom, a na koncertima je često izvodio djela srpskih kompozitora, svojih suvremenika, kao i vlastite kompozicije i aranžmane narodnih melodija. Premda se služio veoma jednostavnom kompozicijskom tehnikom, ta su djela - na narodne teme ili u narodnom duhu - bila toliko omiljena da ih je narod prihvatio kao svoja (npr. ''"Brankovo kolo"'', nastalo u povodu prijenosa kostiju Branka Radičevića iz Beča na Stražilovo, 1883). Pačuovi koncerti imali su veliko patriotsko značenje, osobito u Ugarskoj, gdje su se Srbi borili za svoja nacionalna prava. U njegovim kompozicijama ogleda se, uz romantičarski patriotski izraz, i bidermajerski salonski stil briljantno virtuoznog karaktera. Mnoge narodne i gradske melodije harmonizirao je za zbor i klavir, a napisima o muzici surađivao je u više časopisa i dnevnih listova (''"Danica"'', ''"Javor"'', ''"Matica"''). Provided by Wikipedia